Ναι μπήκε η άνοιξη, ποια άνοιξη, με 28 βαθμούς το μεσημέρι μάλλον καλοκαίρι έχουμε. Άνοιξη = μυρωδιές
Ξυπνάω. Πάω στην κουζίνα να φτιάξω πρωινό. Ανοίγω τη μπαλκονόπορτα. Μια μυρωδιά μπρόκολου πλανάται στον αέρα. Η γειτόνισσα ετοιμάζει από τώρα το μεσημεριανό, σκέφτομαι...
Έτοιμος. Καλώ το ασανσέρ. Μπαίνω μέσα και νιώθω λες και με έβαλαν σε θάλαμο αερίων φυλακής με τόσες κολόνιες. Μήπως καταδικάστηκα με θανατική ποινή σκέφτηκα... Μπα μάλλον οι υπόλοιποι ένοικοι ξεκίνησαν ήδη για τις δουλειές τους.
Βγαίνω στο πάρκινγκ να πάρω το αυτοκίνητο. Νιώθω την βρώμικη αλμύρα του Θερμαϊκού να γαργαλά τη μύτη μου.
Αργότερα "κατεβαίνοντας" τη Τσιμισκή ανοίγω κατά λάθος το παράθυρο τη στιγμή που το παλιό 5άρι αστικό γκαζώνει βγάζοντας ένα ντουμάνι μαύρου καπνού από πίσω. Τυχαίνει να βρίσκομαι δίπλα του...
Έχω φτάσει ήδη στα ΚΤΕΛ. Μυρίζει υγραέριο... Θα έσπασε κανένας αγωγός σκέφτομαι...
Συνεχίζω προς τα Τ.Ε.Ι. Κάποιοι καίνε ξεραμένα χόρτα σε διπλανά χωράφια ενώ στον Γαλλικό ποταμό υπάρχει η συνηθισμένη πρωινή μυρωδιά-βρώμα από τις βιομηχανίες της περιοχής.
Με προσπερνά ένα Toyota Prius... Γελάω...
Επιτέλους έφτασα στη σχολή. Κοιτάζω το ρολόι μου. 8:15.
-Καλά είναι, ψιθυρίζω...
Ξαφνικά νιώθω την μυρωδιά του λιπάσματος.
-Θα ξεκίνησαν το "εργαστήριο" τα παιδιά της Φυτικής Παραγωγής (Γεωπονία για τους κομπλεξικούς) λέω στον διπλανό μου...
Με γεμάτα πλέον τα πνευμόνια μου καθαρό αέρα μπαίνω για μάθημα!
Έτοιμος. Καλώ το ασανσέρ. Μπαίνω μέσα και νιώθω λες και με έβαλαν σε θάλαμο αερίων φυλακής με τόσες κολόνιες. Μήπως καταδικάστηκα με θανατική ποινή σκέφτηκα... Μπα μάλλον οι υπόλοιποι ένοικοι ξεκίνησαν ήδη για τις δουλειές τους.
Βγαίνω στο πάρκινγκ να πάρω το αυτοκίνητο. Νιώθω την βρώμικη αλμύρα του Θερμαϊκού να γαργαλά τη μύτη μου.
Αργότερα "κατεβαίνοντας" τη Τσιμισκή ανοίγω κατά λάθος το παράθυρο τη στιγμή που το παλιό 5άρι αστικό γκαζώνει βγάζοντας ένα ντουμάνι μαύρου καπνού από πίσω. Τυχαίνει να βρίσκομαι δίπλα του...
Έχω φτάσει ήδη στα ΚΤΕΛ. Μυρίζει υγραέριο... Θα έσπασε κανένας αγωγός σκέφτομαι...
Συνεχίζω προς τα Τ.Ε.Ι. Κάποιοι καίνε ξεραμένα χόρτα σε διπλανά χωράφια ενώ στον Γαλλικό ποταμό υπάρχει η συνηθισμένη πρωινή μυρωδιά-βρώμα από τις βιομηχανίες της περιοχής.
Με προσπερνά ένα Toyota Prius... Γελάω...
Επιτέλους έφτασα στη σχολή. Κοιτάζω το ρολόι μου. 8:15.
-Καλά είναι, ψιθυρίζω...
Ξαφνικά νιώθω την μυρωδιά του λιπάσματος.
-Θα ξεκίνησαν το "εργαστήριο" τα παιδιά της Φυτικής Παραγωγής (Γεωπονία για τους κομπλεξικούς) λέω στον διπλανό μου...
Με γεμάτα πλέον τα πνευμόνια μου καθαρό αέρα μπαίνω για μάθημα!
1 σχόλια:
ωω ναι γεματα τα πνευμονια σου ...
τι να σε κανω βρε mitse.. ζεις σαυτην την πανεμορφη και καθαρη πολη.. αλλα πλεον ερχεται καλοκαιρακι ολο και καπου θα εξορμισεις με πιο καθαρο αερα
Δημοσίευση σχολίου